Wednesday, April 17, 2019

கலவரம்

"ஒரு லட்ச ரூவா இருக்கு, ரொம்ப நாள் ஆசை, ஒரு நல்ல கார் வாங்கி கொடுங்க" என்று என் பக்கத்துக்கு வீட்டுக்காரர் அன்பொழுக கேட்டதற்கு இணங்க. "முதல் கார் மாருதி எடுக்கலாம், ஆறுமாசம் அதிலே ஓட்டி பழகி (இடிச்சு?) அப்புறம் எக்சேஞ்சு போட்டு நல்ல வண்டி எடுத்துக்கோங்க, மாருதி நல்ல ரேட்ல எக்சேஞ் போகும்" என்று olx, car wala, car Dicky(?) etc., மற்றும்  தெரிந்தவர்களிடம் விசாரித்து,  ஒரு வண்டியை தேர்ந்தெடுத்து, விலை திருப்தியாக, மெக்கானிக் கூட்டி போய் சோதனை செய்து எடுத்து வந்தோம்.

அவர் மகன் ஓரளவு வண்டி ஓட்டுவான், நம்மாளுக்கு "இதான் ஸ்டேரிங்கா?" என்ற அளவு கார் அறிவு. ஆனால் BMW பரம்பரையாய் வைத்திருந்தது போல விளம்பர பார்ட்டி.

அதனால் அவரின் சொந்தக்காரர்கள் என ஒரு இருபது பேரை அன்றே வீட்டுக்கு கூட்டி வந்து பெருமை அடித்து கொண்டிருந்தார். இரவு ஒரு பத்து மணி இருக்கும், கேஸ் வெடித்தது போல, பயங்கர சப்தம். என்னடா என ஓடிப்போய் வெளியே பார்த்தால், நம் தலைவர் காரை, கட்டி கொண்டிருந்த புது வீட்டு சுவரில் விட்டு மோதி மயங்கி விழுந்திருந்தார். பத்து நிமிடங்கள் கழித்து தெளிந்து "எனக்கு ஒண்ணுமில்லை" என கதறி கொண்டிருந்தார்.

நிற்க,

அதற்கு முன்னாள் நடந்த சம்பவம் என்னவெனில், இந்த கூட்டம் சரக்கடித்து சநதோஷமாக இருந்த பொழுதில், இவரின் மச்சினிச்சி (அதற்கும் ஐந்து வருடத்தில் டிக்கெட் வாங்கிவிடும் வயதுதான்) ஏதோ கலாய்த்து கொண்டிருந்திருக்கிறது.

தலைவர் திரைப்படம் காட்ட எண்ணி,  காரை எப்படியோ ஸ்டார்ட் செய்து விட்டார், கீர் போட்டு வண்டி எடுக்கையில் ஒரு குழந்தை குறுக்கே வந்து விட்டது, பிரேக் அடிப்பதாக நினைத்து எக்ஸ்லேட்டரை மிதித்து விட்டார், தெய்வாதீனமாக அந்த குழந்தை எஸ்கேப், தலைவர் நேராக சென்று புதிதாக கட்டி கொண்டிருந்த வீட்டை நாசம் செய்து விட்டார்...

இதில் உச்ச கட்ட நகைச்சுவை என்னவெனில் அவர் மகன் அவரை காப்பாற்ற வீட்டின் காம்பௌண்ட் சுவரின் மீது ஏறி குதித்து காலை உடைத்து கொண்டான்

புதிய வீட்டை கட்டி கொண்டிருந்தவருக்கு ஐம்பதாயிரம், கார் எஞ்சின் முதற்கொண்டு காலி அதற்கு எழுபதாயிரம், பையன் கால் உடைந்ததற்கு இருபதாயிரம் என மச்சினிக்கு வேண்டி, செலவு செய்து கொண்டிருக்கிறார் அன்பின் பக்கத்துக்கு வீட்டு விளம்பரம்... தேவையா?